گذر آب از دل آبشار

                              بوسه شبنم بر برگ گل

           نگاه ابر برسینه آسمان و جلوه ستاره بر دستان ماه

             کاش اشکهای من هم ذره ای منزلت داشتند !!!

 چرا دنیا پره از حادثه های وارونه
 عاشق کسی می شی که عاشقی نمی دونه
 من به دنبال تو و تو دنبال کس دیگه
هچکدوم از ما دو تا به اون یکی راست نمی گه
من واسه ی چشمای نازنین تو یک دیوونم
 من دوست دارم ولی علتشو نمی دونم
حالا که می خوای بری بذار نگاهت بکنم
چون یه بار دیگه می خوام این دل و ساکت بکنم
یه چیزی فقط بذار واسه روز تولدت
 هدیه م رو بیارم و بازم بدم دست خودت
آدما فکر می کنن شاعرا خیلی غم دارن
کاش فقط این بود اونا خیلی کسا رو کم دارن
عاشق کسی می شن که عاشقاش فراوونه
بین انتخاب عشقش عمریه که حیرونه
اونی رو که دوست داری چرا تو رو دوست نداره
 شایدم دوست داره ولی به روش نمی یاره
 ولی نه اینا مال نداشتن لیاقته
اگه حرفم می زنه با تو فقط یه عادته
 نکنه جمله هاش و پای محبت بذاری
بهتره حرفاش رو به حساب عادت بذاری
از خودش نمی شنوی اگه یه روز بخواد بره
وقتی می پرسی ازش می گه آره مسافره
ولی تو شب می شینی که باز اون رو دعا کنی
یا واسه سلامت اون نذرها تو ادا کنی
 چه قدر بین دلا وحرفای ما فاصله س
چشماتون می خنده اما دلامون بی حوصله س
دوست داشتن هم یه جوری پنهون می کنیم
 نمی دونیم که داریم یه قلب رو ویرون می کنیم
کاش بیایم آبروی مجنون و انقدر نبریم
دیگه منت نذاریم وقتی که نازی می خریم
عاشقی یعنی تحمل نه شکایت نه گله
 اگه حتی بینمون باشه یه دنیا فاصله
مهم اینه که چقدر دوسش داری فقط همین
اگه لازم باشه آبرو رو بنداز رو زمین
برگا زرده روزای اول فصل پاییزه
بذار اون بشکنه و دلت رو برگها نریزه

نوشته های دیگران ()

نوشته های دیگران ()

داستان درباره یک کوه نورد است که می خواست از بلندترین کوه ها بالا برود .او پس از سالها اماده سازی .ماجراجویی خود را اغاز کرد ولی از انجا که افتخار کار را فقط برای خود می خواست تصمیم گرفت تنها از کوه بالا برود .شب بلندی های کوه را تماما در برگرفت و مرد هیچ چیز را نمی دید همه چیز سیاه بود .اصلا دید نداشت و ابر روی ماه و ستاره ها را پوشانده بود .همان طور که از کوه بالا می رفت .چند قدم مانده به قله کوه .پایش لیز خورد .و در حالی که به سرعت سقوط می کرد از کوه پرت شد .در حال سقوط فقط لکه های سیاهی را در مقابل چشمانش می دید .و احساس وحشتناک مکیده شدن به وسیله قوه جاذبه او را در خود می گرفت .همچنان سقوط  می کرد  و در  ان  لحظات  ترس  عظیم. همه رویدادهای خوب و بد زندگی به یادش امد .اکنون فکر می کرد مرگ چقدر به او نزدیک است .ناگهان احساس کرد که طناب به  دور  کمرش  محکم شد .بدنش میان اسمان و زمین معلق بود و فقط طناب او را  نگه داشته بود .و در این لحظه سکون برایش چاره ای نماند جز ان که  فریاد  بکشد {خدایا کمکم کن}ناگهان صدای پرطنینی که از اسمان  شنیده  می شد جواب داد:{از من چه می خواهی}         کوهنورد گفت:ای  خدا  نجاتم بده ! خدا پاسخ داد:  واقعا باور داری که می توانم تو  را  نجات  بدهم       کوهنورد پاسخ داد:البته که باور دارم                      خدا گفت:اگر واقعا باور داری طنابی را که به دور کمرت بسته است پاره کن!!            یک لحظه سکوت    و مرد تصمیم گرفت   با  تمام  نیرو به  طناب  بچسپد!      گروه نجات  می گویند که روز بعد یک کوهنورد یخ زده  را  مرده  پیدا  کردند . بدنش از یک طناب اویزان بود و با دستهایش محکم طناب را گرفته بود و او فقط یک متر از زمین فاصله داشت !!           و شما ؟ چه قدر به طنابتان وابسته اید؟ ایا حاظرید ان را رها کنید ؟؟      در مورد خداوند هرگز یک چیز را فراموش نکنید هر گز نباید فکر کنید که او شما را فراموش کرده است همواره به یاد داشته باشید که او شما را با دست راست خود نگه داشته است    

نوشته های دیگران ()

دوست دارم قدم زدن زیر باران تنهایی را در جاده ای بی انتها پر از درختان سر به فلک کشیده ی کاج قدم زدن را دوست دارم در بیشه ای پر از میناهای سفید پر از نرگس هایی که تبسمی زیبا بر لبانشان نشسته است و به من لبخند می زنند.جایی را که من در رویا هایم آنجا را تصور میکنم جای خیلی دوری است جنگلی است سر سبزو زیبا با بهاری سبز تابستانی گرم و دلنشین پاییزی پر از رنگهای زیبا "زرد , قرمز,......" و زمستانی سراسر سفید و پاک . زندگی در جنگل در میان طبیعت وحش را بسیار دوست دارم چرا که به من آرامش می دهد آرامشی که قابل وصف نیست .تصور میکنم در تاریکترین جای جنگل کلبه ای پوشالی دارم در کنار نهر آبی آرام درخت بید مجنونی که درکنار کلبه ام قد برافراشته و چترش را بر روی کلبه ام پهن کرده است .کمی سکوت کنید صداهایی را می شنویید کمی آهسته تر همراه با من قدم بردارید آری آنچه را من میبینم شما هم میبینید بچه آهویی کوچک که در میان این جنگل درنده گم شدهاست اشکانش را ببینید گریه میکند حتما دلتنگ مادرش شده است گوش کنید صدای دیگری می آید "شر شر "صدای شرشر آبی که از این نزدیکی هامی آید وای چه عظمتی چه زیبایی بی وصفی چقدر زیبا دیگر نمی دانم چه واژه ای را برای توصیف برگزینم .آبشار, گویی دختر سفید رویی است که گیسوانش را در دل کوهی پهن کرده است و آنها را شانه می زند خیلی زیباست دیگر وقت رفتن است باید به کلبه ام باز گردم چرا که آفتاب مسافر است و من باید به بدرقه اش بروم اگر نروم از من دلگیر میشود خود را به آفتاب رساندم بسیار غمگین بود چرا که از دست کسی سیلی محکمی خورده بود و دل شکسته و غمگین بار سفر بسته و می رفت .دستی برایش تکان دادم و از غم او گریستم .او رفت دیگر وقت به استقبال رفتن مهتاب بود دوان دوان خودم را به کلبه ام رساندم مهتاب امده بود با چهر ه ای خندان و بشاش با یک دامن سیاه پر از ستاره هایی که به من چشمک میزنند .امشب اولین شبی است که من به مهمانی ستارهها دعوت شده ام .امشب جشن بزرگی در دل سیاه شب برپاست امشب حتی دورترین ستارهها هم دعوتند .راستی کمی که فکر کردم دیدم برای رفتن به مهمانی چیزی برای پوشیدن ندارم اول غمگین شدم اما بعد ایگونه به مهمانی رفتم :گیسوانم را با خارهایی که از جوجه تیغی جمع کرده بودم شانه ادرست کردم و گیسوانم را شانه زدم بعد از گلهای وحشی که دراطراف کلبه ام داشت پیراهنی با گلهای زنبق دوختم و دسته ای از گلهای بنفشه را گرفتم و به هم بافتم و بر موهایم گذاشتم تنها چیزیکه نداشتم یک کفش بود آه فهمیدم نارگیلی رااز درخت چیدم درونش را خالی کردم و با شاخه های نازک بید برایش بندی بافتم کفش زیبایی شد دیگر برای رفتن آماده ام.اوه چه ستاره ی زیبایی وای باور کردنی نیست همین طور پایین می آیدآه دستانم را گرفت دیگر از کلبه فاصله گرفتم در آسمانها قدم میزنم .قدم زدن در آسمان هم چه لذتی دارد مخصوصا اگر شب باشد .مهمانی بزرگیست گوشه ای ستاره ها در حال بازی چرخ و فلکند من هم به آنها پیوستم جالب است چقدر خوب بازی ما زمینی ها را میکنند دیگر وقتخوردن شام است

نوشته های دیگران ()