آوای حـزین  غـزلـت مـثل غــــــــزالــه 

از روح و دلم گـم نشده روز و شـبانه 

از باغ  جوانی گل عیشی تو نچیــدی 

ای راغ دلـت مـنـزل عشــاق زمــانـه 

من وصف توچون گویم وچون واژه بجویم 

ای واژه ی نامت شده شه بیت ترانه 

تـوصــیف تـو گـفتن نـتـوانم نـتـوانــم  

ای چـشـم تـو انـدوه غــزالان رمــانه 

 قد و رخ زیـبات کنم من به که مانـنـد  

 ای روی تو  زیـباتر از آن گـلهای لالـه 

((ای تیــر غمت را دل عشـاق نشـانه 

جمعی به تومشغول و تو غایب زمیانه)) 

پـیــدا نتـوانیـم تـو را کـرد الناز جـان 

آفــاق بـجـو ییــم کـران تا به کــرانه 

روزی شـود آیـا گــذرت بر دلـــم افتد؟ 

 تا شـاد کنی این دل مسکین خـرابـه    

باشد که خدا دست تو گیرد به قیامـه  

      نویسنده ساریناسادات****برای شادی روح النازم(ف ص)