به همین سادگی رفتی بی خداحافظ عزیزم

سهم تو شد روز تازه سهم من شد اشکــــــــــــــــ که بریزم

باورت یه وقتی که دوست ندارمــــــــ

داری آب میشی می میری اینو از همه شنیدم دارم از دوریت می میرمـــــــــــــــــــــــ

اینو به خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا گفتم به سختی

خاطراتمو نگه دار اما دستامورهــــــــــا کن

گریـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه می کرد ..

به یادت هست روزی را

 

که من با کوله باری از حقیقت امدم سویت

 

به من گفتی دلت از دردهای کهنه لبریز است

 

و من گشتم پرستار دل تنگت

 

یادت هست؟

 

و بعدی چند می گفتی

 

تو را دیگر نمی خواهم

 

تو هرگز اشکهایم را نمی دیدی

 

به قلب ساده و بی کینه و پاکم

 

چه بی رحمانه خندیدی

 

برو هرجا که می خواهی

 

بمان با هر که می مانی

 

ولی نفرین من روزی

 

تو را چون قاصدک بر باد خواهد داد

 

 

وقتی که تو دل سنگت پر از رنگ و ریاست

وقتی که ساز صداقتت همیشه بی صداست

وقتی یک بار نشد تا سر حرفات بمونی

نتونستی قدر عشق بی ریا رو بدونی

نمی تونم ، نمی خوام که با تو هم صدا بشم

من به خاطر خودت از تو باید جدا بشم

نمی تونم ، نمی خوام حرفاتو باور بکنم

قصه ی دروغ احساستو از بر بکنم

اگه من می خوام برم امروز و تنهات بذارم

واسه اینه که خودت رو به تماشات بذارم

ولی من هرگز نخواستم که فراموشت کنم

مثل اسمون بی ستاره خاموشت کنم

صدای تیک تیک ساعت میگه وقت رفتنه

لحظه جدایی و خدافظی رو گفتنه

روزی که دلت به پیش من بود گرو دستان مرا سخت فشردی که نرو

روزی که دلت به دیگری مایل شد کفشان مرا جفت نمودی که برو

 

                درغگو تو به من و عشقم خیانت کردی

 

                     خدا بدونه با تو که چنین مرا شکستی

 

نوشته های دیگران ()

آدمک آخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همین جاست بخند
آن خدایی که بزرگش خواندی
به خدا مثل تو تنهاست بخند
دست خطی که تو را عاشق کرد
شوخی کاغذی ماست بخند
فکر کن درد تو ارزشمند است
فکر کن گریه چه زیباست بخند

نوشته های دیگران ()

          باری ای پروردگار مهربان  

                     رب من  ِ  چندین سؤالت دارمت    

                                که همه اندوه آن آزرده جان !

گو خدایا بر من آزرده جان

        گر  بر این دنیای پست بی کران

        چشم می بستی به روی خلقتم

هم نمی دادی مرا این جسم و جان !

                                                                  گو که دنیا کور می شد یا که کر ؟

                                                                  یا که ناقص از وجودی بی ثمر ؟

                                                                  گو اگر تقدیر من خلقت نبود    ِ

                                                                  هان چه می شد سر نوشت این بشر؟

    بار الاها خسته ام از زندگی    

    خسته ام از رنج این دل مردگی

    از تمام حس پر از عشق خود

    در مقابل سردی و دل مردگی

                              خسته ام از این وجود بی ثمر

                              تنگم از این روز و شب دل خسته تر

                              آخر این دنیا چه چیزی کسر داشت ؟

                              گر نبود این خسته جان پر شرر ؟

آتش  عشقی به دل افروختی

          کز شرارش جان و دل را سوختی

                        بی نصیب از مهر او گر کرده ای  ِ

                                      پس چرا مهرش به قلبم دوختی؟

  آه از این سودای خام و باز آه

  خدایا هست آیا کس ز من هم بی پناه؟

  دست بر درگاه تو هر روز و شب

  دوختم با اشک و زاری بی پناه

                  گو گناهم چیست یا رب کین چنین

                                   لحظه لحظه   ِ   گر بگیرد  دل   ِغمین

                                                    در گداز عشق یاری بی وفا

                                                                     جان و تن را باز سوزم در کمین

       خسته از آشفتگی های مدام

       در کمند عشق یاری دل به دام

       خدایا او بسوزد این دل و هی بشکند

       من ولی   ِ   در دست عشقش رام رام

                                                                 وای بر من گر که کفرانت کنم

                                                                 بر خدایی تو دشنامت کنم

                                                                 وای بر من گر که خرده گیرمت

                                                                 یا که ناشکری به انعامت کنم

       من فقط می خواستم از سوز دل

                بر تو گویم چند حرفی درد و دل

                           تا که شاید لحظه ای راحت شود

                                       خسته جانم از غم پر حجم دل

            آه یا رب !  بنده ات نا شکر نیست

            خود که آگاهی به قلبم کفر نیست

            بی تو یا رب این دل تنهای من

            بی پناه است   ِ   پس تو را ناشکر نیست .

نوشته های دیگران ()

قلبم و دادم به تو ای نازنین    دیدی آخر بی تو موندم رو زمین                                                 

 رفتی و تنهام گذاشتی              دیدی من رو جا گذاشتی

بی وفا بی تو دنیا برای من         شده زندونی که کلیدی نداره

اگه زندون دلم کلیدی داشت      الان دیگه اون کلید و نداره

کلید زندون قلبم و تو بردی            واسه چی

من و تنها رو زمین گذاشتی رفتی    واسه چی

من وتنها و رها گذاشتی  رفتی         واسه چی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دوستان در همه حال بخندید کسی که همیشه می خندد هزار مشکل دارد و کسی که ناراحت و عبوس است فقط یک درد دارد.

بازم از همه ی کسانی که به وبم سر می زنند تشکر می کنم امیدوارم موفق و خندان باشید.

خدا رو می خوام نه واسه اینکه ازش چیزی بخوام

خدا رو می خوام نه واسه مشکل و حل غصه هام

خدا رو دوست دارم نه واسه ی جهنم و بهشت

خدا رو دوست دارم ولی نه واسه ی زیبا و زشت

خدا رو می خوام نه واسه خودم ،که باشم یا برم

خدا رو می خوام نه واسه روزای تلخ آخرم

خدا رو می خوام نه واسه سکه و سکوی و مقام

خدا رو می خوام که فقط تو رو نگهداره برام

خدا رو دوست دارم چون که تو رو بهم داده

خدا رو دوست دارم چون عاشق بودن و یادم داده

خدا رو دوست دارم چون عاشقا رو خیلی دوست داره

خدا رو دوست دارم چون عاشق و تنها نمی ذاره

خدا رو دوست دارم واسه اینکه حواسش با منه

خدا رو دوست دارم اخه همیشه لبخند می زنه

خدا رو دوست دارم واسه اینکه من و تو با همیم

خدا رو دوست دارم که می دونه ما عاشق همیم

نوشته های دیگران ()

نمی دانی چه دلتنگم        چه بی تابـــــــــــــــــم

چه غمگینم چه تنهایم       تو را هر شب صدا کردم                                           

نمی بینی نمی خوابم        بیا تا باورت گردد  

من بی تو کمتر از خاکم       ولی با تو افلاکم

بیا با آرزوهایم                  بسازم خانه ای در دل

سراغم را نمی گیری           مگر بیگانه ای با دل؟

 آسمان چشمهایم مال تو                      

نوشته های دیگران ()

هنوز خیلی بچه بود

ولی دوست نداشت به کسی وابسته باشه.

درسشو خوب می خوند تا بتونه بعدا تدریس کنه...به نظرش از کارهای دیگه براش مناسبتر بود,چرا که شانزده سال بیشتر نداشت.

خانوادش چیزی براش کم نذاشته بودن...چه از نظر مالی و چه از نظر روحی کاملا تامین بود.

می گفت:دوست ندارم به کسی وابسته باشم...چه مالی و چه احساسی... از ۴ سال پیشم این تصمیم و گرفتم...نمی خوام همیشه معتل یکی باشم...می خوام زندگیم و خودم بسازم...اگه پسر بودم محدودیت نداشتم...اما حالا هم تلاش خودم و می کنم.

فکر همه جاشو کرده بود...کلا آدم ولخرجی نبود.یه حساب تو بانک باز کرده بود تا بتونه به موقع یه آپارتمان کوچولو برای خودش جور کنه.

فعلا موضوع رو به مادرش و دو تا دوستاش گفته بود که اونا هم برخورد خوبی باهاش نداشتن.

مامانش چپ چپ نگاش کرده و گفته:مگه چیزی برات کم گذاشتیم؟اینقدر ماها بدیم که می خوای از دستمون خلاص شی؟

-نه ماماااااان!!!این چه حرفیه!شماها بهترین مامان بابای دنیا هستین...فقط می خوام مستقل باشم...یادته وقتی ۱۰ سالم بود می رفتیم خوراکی بخریم می گفتم خودم می خوام پول بدم؟پولام و جمع می کردم که با پول خودم چیز بخرم!

دوستشم گفته بود:دختر دیوونه شدی؟؟؟یعنی چی؟واسه چی می خوای جدا زندگی کنی؟

اون یکی هم که گفته بود:خوب ببین این کار درست نیست...تو یه دختری...تا وقتی خونه ی بابات هستی خرجت با اونه و بعد ازدواج هم با همسرت!

ولی اون از همین بدش میومد...از اینکه خرجشو یکی بده...و بیشتر از همه از پسرا بدش میومد...تا حلا با پسری دوست نشده بود...ولی دورادور اخلاقشون رو می دونست...می گفت:همشون بد نیستن ولی من بازم ازشون خوشم نمیاد...من که شانس ندارم

تا حالا به نصیحتا گوش کرده بود ولی نذاشته بود کسی براش تصمیم بگیره...از بچگیش اینجوری بود...نه اینکه یه دنده یا لوس باشه...یه جوری حرفاش درست بود...نه همیشه ولی اکثرا پیروز می شد...اینبار هم تصمیمشو گرفته بود...تا حالا برای چیزایی که می خواست تلاش کرده بود و نتیجه گرفته بود!

سنش کم بود...جامعه خطرناک بود...دلا شیشه ای نبود...اما...

توکلش از همه ی بدی ها قوی تر بود...بازم خدا یارش بود!

نوشته های دیگران ()