چگونه باید بگویم اکسیژن برای تنفس کم دارم؟!

چه باید بکنم...

جای خالی تورا؟!!

که هیچ آشنایی نمیتواند سردیش را گرم کند!

چه باید بکنم...

آب های چشمانم را که مدت هاست بی شانه...می گریند؟!

چه باید بکنم...

این خنده های بی روحم را؟!

که تنها نقابی است که نبینند که چقدر تنها و غمگینم؟!

چه باید بکنم...

تا به کی میتوانم این خاطراتت را بر روی شانه هایم

در میان دیوار های سرد تنهایی حمل کنم؟!

چه باید بکنم...

این همه فریاد را ...........که زیر پای سکوت له میشود؟!

و حتی تو نیم نگاهی نمیکنی!

چه باید بکنم...؟؟؟!!

دیگه این قوزک پا یاری رفتن نداره ..

لبای خشکیده ام حرفی واسه گفتن نداره

چشای همیشه گریون آخه شستن نداره ..

تن سردم جایی برا خفتن نداره ..

میخوام از دست تو از پنجره فریاد بکشم ..

طعم بی تو بودن و از لب سردت بچشم ..

نطفه ی باز دیدنت رو توی سینه م بکشم ..

مثه سایه پا به پام من تورو همرام نکشم ..

بذار من تنها باشم می خوام که تنها بمیرم ..

برم و گوشه ی تنهایی غربت بمیرم ..

من یه عمریست که اسیرم زیر زنجیر غمت ..

دست و پام غرق به خون شد دیگه بسه موندنت..
                                                    

                                                                         دیگه بسه موندنت ...