کاش ببینمتُ .... زیر تولد نیگات بشکنم

سلام      یه دنیا سلام      به اندازه همه ی  ثانیه هایی که نبودی  سلام .

بابایی  نمی دونم از چی بگم   واژه ها واسه  حرف زدن با تو کم میارن .

نمی دونم چه جوری همه ی حرفای نگفتمو به زبون بیارم   همه ی حرفایی  که باید بودی تا بشنوی ولی هیچوقت نبودی ....

خوب بابای خوبم  چی باید برات بگیرم  یه کتا ب ... یه شاخه گل رز  یه عطر ... نمی دونم اصلا  به فرض که گرفتم  به کدوم نشونی برات بفرستمش  آها  می نویسم  اونور دنیا   تو بهشت ..

نمیدونم خدا منو لایق می دونه که  که هدیمو بهت برسونه    ..  خیلی بالایی  بابای من  ولی من ... چطور می تونم هدیمو بهت برسونم چطور ؟!!!

خیلی دوست دارم بابای  خوبم  خیلی

 و  به اندازه همه ی روزهایی که یه بارهم  طعم  بابا گفتنو نچشیدم  بهت می گم روزت مبارک .

          فدای تو الناز

نوشته های دیگران ()

همسفر خاموشه من....
بانویه آبی پوشه من...
ترانه هایه دردتو...
زمزمه کن در گوشه من...
همسفر خاموشه من....
بانویه آبی پوشه من...
ترانه هایه دردتو...
زمزمه کن در گوشه من...
منو تو هر دو عاشقیم...
هر دو به یک درد مبتلا...
حرفی بزن صدا بشه...
این گریه هایه بی صدا...
منتظره کدوم شبی...؟
شبه طلوعه ما گذشت...
برایه تعریفه قفس...
فصله پرنده ها گذشت...
همسفر خاموشه من....
بانویه آبی پوشه من...
ترانه هایه دردتو...
زمزمه کن در گوشه من...
برایه تو ایجا که نیست...
جز دله من فریاد رسی...
همسفره تیهایه من...
تو چشم براه چه کسی...
بیا هراستو بده به جرعته حرفایه من...
بخون که من منتظرم برایه هم قفس شدن

نوشته های دیگران ()

وب دوم الناز.......http://xdx.blogfa.com

با نظرهای قشنگتون من را در زمینه ی وب نویسی راهنمایی کنید.....ممنونم...الناز

 باز جمعه ای دیگر از راه رسید و من دلتنگ او

         از نرگس مست می گویم هم او که دلها در انتظار ظهورش         

         بی تاب است. ای از قبیله آسمان تا کی در پرده غیبت؟؟؟         

   برای نرگس مست می نویسم.         

وقتی از همه دنیا دلم می گیرد و هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند طوفان         

 درونم را آرام کند یاد تو و انتظار آمدن تو نرگس مست است که درونم را

                             آرام می کند.

     به کدامین بیابان آواره ات شوم؟ در این اقیانوس ظلمت دل به کدامین         

    فانوس بندم؟دل در گرو کدامین جمعه نهم؟؟

      نرگس مست غیر انتظار چه می توانم بکنم؟؟؟

 حافظ شکایت از غم هجران چه می کنی

                                 در هجر وصل باشد و در ظلمتست نور         

 مولای من.... مهدی فاطمه...

 تو با ردایی از پس افقهای دور می آیی ..... صداهای قدمهایت را میشنوم..

با کوله باری از عدل و عدالت ...... با ذوالفقار علی...... با سیمای محمد...         

              و به اذن خدا می آیی. می آیی تا ما آسمانی شویم..

                       آری میدانم خواهی آمد و من از گلهای یاس         

                     فرشی می سازم و به زیر قدمهای نازنینت

                                   پهن می کنم.

           مولای من .... مهدی فاطمه مرا فراموش مکن......         

نوشته های دیگران ()

هنوزم بارون برام مقدسه

هنوزم بارون برام یه رحمته

هنوزم میخوام باهاش همرا بشم

هنوزم میخوام باهاش رویا بشم

هنوزم صداش برام نیایشه

هنوزم بویه خوشش نوازشه

هنوزم اون قطره هاتو دوس دارم

هنوزم اون گریه ها رو دوس دارم

هنوزم دلم باهات آروم میشه

هنوزم چشام ببین زیبا میشه

هنوزم بارون برام زیارتی

برا من همیشه حکم نعمتی

هنوزم وقتی مییای داد میزنم

تو دلم حاجتو فریاد میزنم

توی ساحل روی شنها قایقی به گل نشسته
یکی با چشمون گریون گوشه ای تنها نشسته
نگاه پراضطرابش به افق به بی نهایت
ساکته اما تو قلبش داره یک دنیا شکایت
تو چشاش حلقه ی اشکه توی قلبش غم دنیا
منتظر به راه یاره تا بیاد امروز و فردا
باورش نمیشه عشق و همه دنیاش زیر آبه
 
تنها مونده توی ساحل زندگی براش عذابه
تنهایی براش عذابه
خاطرات لب دریا دیگه از یادش نمیره
همه دنیاش زیر آب و خودشم به غم اسیره
دست بی رحم زمونه عشقشو برده به دریا
 
حالا از خودش می پرسه میادش آیا و آیا ؟
عاشقی که تنها باشه توی دنیا نمی مونه
دل عاشقو شکستن شده کار این زمونه
خاطرات لب دریا دیگه از یادش نمیره
 
همه دنیاش زیر آب و از غم دوریش می میره
هرگز از یادش نمیره از غم دوری می میره

باز امشب من و این آه

دستم از دست تو کوتاه

دلم از یاد تو لبریز

ماه شب سرد و غم انگیز

کاروانهای خیالم

                       همه خسته

     از غم دوری این منزل پنهان

به گل راه نشسته

آرزوها همه دربند

 

چهره خالیست زلبخند

بال رؤیای مرا با غم روی تو شکستند

 

همه شب یاد تو بودم

همه شب شعر تو را در دل مهتاب سرودم

همه شب فخر فروشی

پیش مهتاب که ای زشت هلالی !

به چه حالی ؟

توکه هر روز جمالت ز رخ صبح ببازی !

به چه نازی ؟

تو رخ ماه دلآرای مرا هیچ ندیدی

خم گیسوی پریشان

رخ آن ماه شب آرای مرا هیچ ندیدی

همه شب گفتم و گفتم

و به یاد تو نختم

آخر از دست تو در کوچه نشستم

از دل و ماه رخ دوست گذشتم

دلم از کوی تو پر زد

به هوای سر کوی دگری

پر زد و پر زد.....

ماه آزرده مرا گفت :

« ز چه اینگونه خموشی ؟

و چرا رخ  زمن زشت نپوشی ؟»

گفتم ای مه چه وفاداری تو!

با من شب زده بیداری تو

 

کوچه لبریز شد از عطر سحرگاه

دیده بی تاب کسی در گذر از خلوت این راه

باز فردا من و این آه

دستم از دست تو کوتاه

کوچه و شعر من و خلوت این راه

 

       

     
 

نوشته های دیگران ()