به نام او که عاشق و معشوق واقعی است

خدایا تا به حال برای کسی نوشتم که ... اما حالا می خواهم این نوشته ام درد و دل با تو باشد که معشوق واقعی تویی ...

خدایا دوست دارم صدای اذان که ما را به سوی تو دعوت می کند تنها سمفونی زیبایی باشد که قلبم را به صدا در می آورد ...

خدایا دوست دارم شب و شبنم آن قدر ادامه پیدا کنند تا قلب کوچکم آفتابی شود،کاش می توانستم از درون یک تنگ شیشه ای با ماهی های قرمز برایت ترانه بخوانم ...

خدایا دوست دارم نه بهشت باشد و نه جهنم و نه هیچ جاده ای که بین من و تو فاصله اندازد، دوست دارم هر روز تو را در نفس تازه ی خورشید و هر شب در سایه ی روشن ماه ببینم ...

دوست دارم نیمه شبها با من به کوچه های اندوه بیایی و ببینی که چگونه کنار گلدان های شمعدانی و بابونه ها نی می نوازم ...

خدایا دروازه های آسمان را به من نشان بده و بگذار دست هایم در منظومه ی شمسی جریان پیدا کند، فانوس های مهربانیت را بر سر من برافروز تا در بیشه های زشت و مه آلود گناه گم نشوم ...

خدایا مرا در گرد و غبار رویاهایم تنها رها مکن و پرنده ها و ابرها را از من مگیر،‌ و هنگامی که سوسن های بی قرار در دود و باران آواز می خوانند مرا به خانه ات ببر ...

خدایا دوست دارم در زیباترین آسمان تو زندگی کنم و دوشنبه ها با رودخانه ها به گردش بروم،‌ سوگند به در یا و به موجی که هر دم به سوی تو بال می گشاید ...

شبها گاهی در جستجوی تو پوست تاریک اشیا را لمس می کنم و حتی از سنگ ها سراغت را می گیرم ...

ای اولین نامی که شنیده ام و آخرین عطری که خواهم بویید،‌ دلم می خواهد زیر پلک های تو نفس بکشم و افریده هایت را دوست بدارم ...

‌