این سینه که کینه ٬ پینه بسته است در آن ***** بوم شب مرگ من٬ نشسته است در آن

قلبی است که سنگ بسته برگور امید ***** سنگی است که عشق من شکسته است در آن

شراب آب!!...

گفتم که چیست٬ فرق میان٬ شراب و آب...کاین یک٬ کند خنک دل و آن یک کند کباب...

گفتا:که آب خنده ی عشق است در سرشک...لیکن شراب٬ نقش سرشک است در سراب..!!!

غم...

غم را نازم همیشه در خانه ماست ***** همراه نهار و شام و صبهانه ماست

مهمان غریبه نیست بیرون برود     ***** او ساقی ما٬ صفای میخانه ماست

هست و نیست...

از باده ی <نیست> سر خوشم٬ سر خوش و مست***بیزارم و دلشکسته٬ از هر چه که <هست>

من <هست>به<نیست>دادم٬ افسوس که >نیست< *** در حسرت<هست>پشت من پاک شکست

هوس...!!!

بادست هوس٬ دریغ!...تاشد پشتم!... ***** در مظهر عشق٬ وا شد آخر مشتم !!!...

آنقدر هوس به مغز کامم کوبید: ***** تا در شب کام٬ عشق خود را کشتم....

سرشک...

پرسیدم از سرشک٬ که سر چشم ات کجاست؟ ***** نالید و گفت:<سر> ز کجا<چشمه>از کجاست؟

لبخند لب ندیده ی قلبم که پیش عشق: *****هر وقت دم از خنده زدم٬ گفت:نا بجاست!!!...

سر نوشت و سر گذشت...

سرنوشتی مبهم ********** سر گذشتی مرموز

سرنوشتی از من ********** سر گذشت از اوست

ولی هزاز افسوس ********** آخ هزار افسوس

که سرنوشت من ********** سر گذشت اوست