چطور بی تو این روز را جشن بگیرم!!!

درددلهای دخترتنها

چطور بی تو این روز را جشن بگیرم!!! چهارشنبه 86/4/27 ساعت 1:52 صبح

باور نمی کنم ،هرگز باور نمی کنم یکسال دیگر زنده مانده ام .

احساس می کنم در سالروز تولدم کاری خواهد شد ،زیستن مشکل شده و امسال نیز بدون وجود تو لحظات چنان به سختی و سنگینی گام می نهند و دیر می گذرند که احساس می کنم خف می شوم.

می دانم تو به درون من پا گذاشته ای و مرا چنان بی طاقت کرده ای که حساس می کنم دیگر نمی توانم در خود بگنجم و در خود بیارایم .از بودن خویش بزرگتر شده ام و این جامه بر من تنگی می کند ،این کفش تنگ است و بیتاب فرارم!فرار از خود ،از دلتنگی .

اوه !چه می کشم ،چه وهم انگیز است و ناگوار بی تو بودن در سالروز تولدم.

نوشته شده توسط: ساریناسادات به یادخواهرم النازسادات

نوشته های دیگران ()

ِْلیست کل یادداشت های این وبلاگ

سلام
چهل شب
بعضى وقتا
[عناوین آرشیوشده]

خانه
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS

:: کل بازدیدها ::
249717

:: بازدیدهای امروز ::
66

:: بازدیدهای دیروز ::
20

:: درباره من ::

ساریناسادات به یادخواهرم النازسادات
تقدیم به تمامی آنانی که هنوزهم تکه ای از آسمان در چشــمانشان جرعـه ای از دریا در دستانشان و تجسمی زیبا از خاطره ایثار گلهای سرخ در معبد ارغوانی دلهــایشان به یادگارمانده است نخستین چکه ناودان بلند یک احساس را درقالب کلامی از جنس تنفس باغچه های معصـوم یاس به روی حجم سپیـــد یک وبلاگ می ریزم و آن را با لهجه همه پروانه صفتهای این گیتـی بی انتهابه آستان نیلوفری تمامی دلهای زلال هدیه می کنم. درپناه خالق نیلوفرهامهربان وشکیبابمانید. چند خطیست از نوشته های دل تنهای من برای تو دل سپرده اینه رسم روزگار دارم میرم از این دیار چی میمونه یادگار دو سه خطی از بهار

:: لینک به وبلاگ ::

درددلهای دخترتنها