خرابه دل - درددلهای دخترتنها

درددلهای دخترتنها

خرابه دل دوشنبه 86/5/8 ساعت 3:15 عصر

پنجره ای به روی این خرابه دل وا نمیشه
رو سقف آسمون دل آفتابی پیدا نمیشه
رفتن و مردن گل یاس و مریم و اقاقیا
خزون نشست تو باغ دل بهاری پیدا نمیشه

کی میشه وقت رفتنم سر برسه
رها بشم غصه به گردم نرسه
کی میشه وقت رفتنم سر برسه
رها بشم غصه به گردم نرسه

هر دلی عالمی داره
قصه و ماتمی داره
اشک اگه با خنده بیاد
گریه چه عالمی داره

دلم میخواد راهی بشم بهارو من بیارم
دست ببرم تو ابر و مه خورشیدو در بیارم
کوه بشم و رو قلب هر چی سنگه پا بذارم
خنده بشم رو لب غم گریشو در بیارم

کی میشه وقت رفتنم سر برسه
رها بشم غصه به گردم نرسه
کی میشه وقت رفتنم سر برسه
رها بشم غصه به گردم نرسه

قلب مثه سنگ واسه چی
حرف پر از رنگ واسه چی
تموم ما باید بریم
دروغ و نیرنگ واسه چی

نوشته شده توسط: ساریناسادات به یادخواهرم النازسادات

نوشته های دیگران ()

ِْلیست کل یادداشت های این وبلاگ

سلام
چهل شب
بعضى وقتا
[عناوین آرشیوشده]

خانه
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS

:: کل بازدیدها ::
250181

:: بازدیدهای امروز ::
19

:: بازدیدهای دیروز ::
63

:: درباره من ::

ساریناسادات به یادخواهرم النازسادات
تقدیم به تمامی آنانی که هنوزهم تکه ای از آسمان در چشــمانشان جرعـه ای از دریا در دستانشان و تجسمی زیبا از خاطره ایثار گلهای سرخ در معبد ارغوانی دلهــایشان به یادگارمانده است نخستین چکه ناودان بلند یک احساس را درقالب کلامی از جنس تنفس باغچه های معصـوم یاس به روی حجم سپیـــد یک وبلاگ می ریزم و آن را با لهجه همه پروانه صفتهای این گیتـی بی انتهابه آستان نیلوفری تمامی دلهای زلال هدیه می کنم. درپناه خالق نیلوفرهامهربان وشکیبابمانید. چند خطیست از نوشته های دل تنهای من برای تو دل سپرده اینه رسم روزگار دارم میرم از این دیار چی میمونه یادگار دو سه خطی از بهار

:: لینک به وبلاگ ::

درددلهای دخترتنها